Latino classico e tardoantico:
il v. inizia a essere att. a partire dal VI sec., con il signif. di «in trono constituere»
(
Gloss. V 571, 12) e, specificamente, di «ponere in sede episcopali»: es.
Epist. pontif. 90 Mansi 1, 764
c (
spuria) ab aliis translatus et
inthronizatus est episcopus;
Conc.
s II 3,3 archiepiscopus ... advenit ..., ut domnum Stephanum
inthronizaret... episcopum; II 5 iste... differri non sinens ordinationem... repente semet ipsum
inthronizavit..., episcopus sine impositione manus existens; Cassiod.
Hist. 12, 8, 6 Romanae civitatis episcopus iussit eum
inthronizari in Corintho mitropoli;
Liberat. 14
Conc.
s II 5 ordinatus... Proterius praesentibus... episcopis...
inthronizatur;
inthronizato autem eo divisio... populi facta est (vd.
ThLL s.v.
inthronizo).
Latino medievale:
si segnalano alcune occorrenze ritenute significative:
Arnolfo di Milano,
Lib. gest. rec. III 2 Tempore illo cesar Heinricus Italiam veniens, celebrato Papie synodali concilio Romam tendit, cui papa obviavit Placentie vivente altero ac concedente
intronizatus (
MGH);
Ann. Palid. Iste (…) Heinricus (…), cognominatur auceps, pro eo quod venatu semel in curia sua Dinkelere, brumalem declinans intemperiem, cum pueris lascivis aviculas inlaqueavit. In quo etiam studio a principibus deprehensus, inopinate Aquisgrani
intronizatus est (
MGH);
Pietro Cantore,
Summa 45 Iosias rex, puer VIII adhuc annorum (…) audito Deuteronomio, ut mos erat rege novo
intronizato secundum legem, mirabiliter infremuit et zelum Dei induit (
LLT-A);
Egidio di Orval,
Gesta III 73 Otto in cathedra regali
intronizatur et coronatur, et omnia iura que regi debentur ei exhibentur (
MGH);
Alberico delle Tre Fontane,
Chronica Lotharius (…) Leodium venit et se
intronizari fecit et ea que spectabant ad regalia continuo saisivit (
MGH);
Baldovino di Ninove,
Chronicon [Willelmus] oppidum expugnare aggressus, et per dimidium annum obsessum, licet admodum difficulter, tandem cepit, et cum optimatibus regni ingressus, in solio regni
intronizatus et regalibus insigniis est honoratus (
MGH).
Lessicografi medievali:
Uguccione, T 170, 2 (s.v. tronus): (...) intronizo -as, in trono et sede ponere et collocare (DaMA).